Web Analytics Made Easy - Statcounter

عصر ایران؛ مصطفی داننده- ایران هر روز شاهد وقوع اتفاقات عجیب و غریب‌تری نسبت به ماه‌ها و سال‌های گذشته است. به طور مثال این روزها می‌بینیم، بخشی از جامعه که همیشه نگاه خوبی به فوتبال نداشت و فوتبالیست‌ها را در دسته افرادی قرار می‌داد که پول بیت‌المال را می‌خورند و کاری برای مردم نمی‌کنند، طرفدار پروپاقرص فوتبال شده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

این دسته به طور واضح با فلسفه فوتبال مخالف بود. احتمالا جمله معروف« این همه آدم دنبال یک توپ می‌دوند که چه بشود؟» را شنیده‌اید. حالا همین افراد در مورد تاکتیک‌های روز فوتبال هم حرف می‌زنند. 

از آن سو، برخی دیگر که تمام زندگی‌شان فوتبال بود و حتی آمار بازی‌ها لیگ‌های نه چندان معتبر اروپایی را هم داشتند، به جام جهانی و تیم ملی، بی‌تفاوت شدند و بخشی از آنها حتی تیم رقیب را تشویق ‌کردند.
 
این دسته از مردم، در بدترین شرایط زندگی‌شان هم حاضر نبودند بازی ایران در جام جهانی را از دست بدهند اما این کار را کردند. همان‌هایی که در جام جهانی گذشته، وقتی کریم انصاری‌فرد از روی نقطه پنالتی دروازه پرتغال را باز کرد، آنقدر پریدند که سرشان به آسمان خورد. 

این وضعیت نشانه خوبی نیست. معمولا بیماری‌ها علائمی دارند که پزشکان با دیدن آنها، به بیماران می‌گویند که به خاطر دردی که در یک نقطه از بدن داری، به احتمال زیاد دچار فلان بیماری شده‌ای و یا خدای نکرده با سرطان دسته و پنجه نرم می‌کنی.

الان هم این دو دستگی و البته بی‌تفاوتی نشان می‌دهد، جامعه ایران با یک بیماری مهلک روبرو شده است. متاسفانه آنهایی که باید فکری به حال درمان این بیماری کنند، فعلا در موقعیت کُری خوانی قرار گرفته‌اند و فکر می‌کنند با تقویت یک طرف این داستان، مسئله حل می‌شود. 

آنها با خود می‌اندیشند که با کارهایی مثل پخش مستقیم فوتبال در یک ورزشگاه و نشستن چند مرد و زن کنار هم مسئله حل می‌شود یا اگر استقبالی از تیم ملی صورت بگیرد دیگر خبری از شکاف ایجاد شده نیست. 

همین رفتار خود نشانه شکافی بزرگ است. چون مسئولان می‌خواهند با این تصمیمات، طرف مقابل را بی‌رمق نشان دهند و بگویند دیدید که ما بیشتریم.

یادمان نرفته است که فوتبال و بازی‌های ملی، در بدترین شرایط اقتصادی و معیشتی هم عامل وحدت مردم بود و در لحظاتی باعث می‌شد مردم، به معنای واقعی همه مردم، دردها و مشکلات خود را فراموش کنند و فوتبال ببیند. 

البته این شیوه درمان بیماری‌ها، یک عادت همیشگی در ایران است. صورت مسئله پاک می‌شود و تمام. به جای اینکه فکر رسیدن به جواب باشیم، سوال را پاک می‌کنیم. اما چه بخواهیم و چه نخواهیم، بخشی از مردم از باخت تیم ملی خوشحال شدند و باید به دنبال چرایی این خوشحالی باشیم؟

چرا آنهایی که از ماه‌ها قبل حتی زمان و مکان دیدن بازی ایران و آمریکا را هم مشخص کرده بودند تا با جمع دوستان و آشنایان آن را ببیند حالا در این موقعیت قرار گرفتند؟

پیدا نکردن این پاسخ‌ها و حرف نزدن در مورد آنها، تنها باعث می‌شود دره پیش رو هر روز عمیق تر از گذشته شود. 

معلوم نیست چرا مسئولان کشور از جواب آزمایش‌ها می‌ترسند. دوست ندارند باور کنند که جامعه دچار بیماری‌های مختلف است. آنقدر به علائم بی‌توجه هستند که ناگهان بیماری از جایی سر در می‌آورد که فکرش را هم نمی‌کنند. 

وقت خوبی است به دانشگاه‌ها بروید و این سوال را که چرا برخی از مردم از باخت تیم ملی خوشحال شدند را در کفه بحث و گفت‌وگو بگذارید تا به نتایجی برسید که شاید بتواند اختلاف‌ها را کمتر کند. 

به نظر می‌رسد الان وقت خوبی برای کری خوانی نیست.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: تیم ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۰۹۰۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ژوزه مورایس: اعتراض هواداران؟ شاید وقتی نباشم، اسم من را صدا بزنند

ژوزه مواریس نسبت به اتفاقات دربی اصفهان واکنش نشان داد.

طرفداری | سرمربی تیم فوتبال سپاهان گفت: شاید موقعی باشد که اسم من را صدا می‌زنند زمانی که مربی دیگری روی نیمکت است.

ژوزه مورایس سرمربی تیم فوتبال سپاهان در نشست خبری پس از دیدار با ذوب‌آهن اظهار داشت:

یک دربی بود که با احساسات رو به رو بود و بازی ساده‌ای نبود، یک ثبات را بالاخره از خودمان نشان دادیم، ذوب‌آهن برای اتفاقات از نظر احساسی بر ما برتری داشت؛ به بازیکنان بابت تلاش، کنترل بر بازی و اتفاقاتی که در ۲ بازی اخیر و جو داشتند، تبریک می‌گویم، یک بر صفر بازی را بردیم که لیاقت آن را داشتیم.

وی ادامه داد:

به عنوان یک سازمان‌دهی حرفه‌ای باید از پس این مشکلات بر بیاییم، باید روی کار خودمان ترمز داشته باشیم و بهترین خودمان را انجام دهیم؛ آرزو می‌کردیم حمایت بیشتری داشته باشیم اما بازهم باید کارمان را به صورت حرفه‌ای انجام دهیم، حتی صورت من موقع ترک زمین مانند بازنده بود.

مورایس تصریح کرد:

از هوادارانی که واقعا حمایت کردند، تشکر می‌کنم، درک می‌کنم شرایط ساده نیست اما همه چیز قابل تغییر است، وقتی همیشه ببرید افرادی هستند که ضد شما هستند و حمایت نمی‌کنند و به همه این تفاوت‌ها احترام می‌گذارم.

سرمربی تیم فوتبال سپاهان خاطرنشان کرد:

فکر نمی‌کنم این اتفاق برای اولین‌بار در این باشگاه باشد، شاید موقعی باشد که اسم من را صدا می‌زنند زمانی که مربی دیگری روی نیمکت است؛ نویدکیا دوست من و اسطوره باشگاه است، چرا که نه در آینده؛ از نظر من برای بالا آمدن نباید پا روی کسی بگذاریم، با هم بودن را بیشتر قبول می‌کنم و آرزو می‌کنم ارزش درست را برای همه داشته باشیم.

از دست ندهید ????????????????????????

شب دلچسب عثمان دمبله مقابل تیم سابق اشک‌های ستاره نوجوان بارسلونا بعد از حذف حمله مجازی هواداران بارسلونا به آرائوخو: برو بایرن مونیخ! مایلی کهن: قلعه نویی بابت کلمه مردک شکایت کرده اما این که معنی بدی ندارد

دیگر خبرها

  • وقتی وعده صادق به اهالی غزه فرصت نفس کشیدن داد
  • روش عجیب و غریب پرنده‌ها برای در امان ماندن از حمله‌ی مار‌ها (فیلم)
  • دو بیماری‌ای که بیشتر مردم ایران را تهدید می‌کند
  • حمایتی که برای اسرائیلی‌ها هم قفل بود/ وقتی اردن برای دفاع از صهیونیست‌ها مردم خود را به خطر می‌اندازد!
  • ژوزه مورایس: اعتراض هواداران؟ شاید وقتی نباشم، اسم من را صدا بزنند
  • سرمربی تیم فوتبال سپاهان: شاید وقتی نباشم، اسم من را صدا بزنند
  • حال خوب مردم در روزهای پایانی فروردین
  • نماینده مجلس: کاش رئیسی، بلوچ بود
  • معین الدین سعیدی: کاش رئیسی، بلوچ بود؛ انتظار دارند صرفا مجیزگوی دوستان باشیم
  • معین الدین سعیدی: کاش رئیسی، بلوچ بود / با دلار ۶۷، ۶۸ هزار تومانی چه بلایی سر سفره مردم می آید؟