غریب‌ترین روزهای ایران؛ وقتی فوتبال‌دوستان و ضد فوتبال‌ها جا عوض کردند
تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۰۹۰۴۵
عصر ایران؛ مصطفی داننده- ایران هر روز شاهد وقوع اتفاقات عجیب و غریب‌تری نسبت به ماه‌ها و سال‌های گذشته است. به طور مثال این روزها می‌بینیم، بخشی از جامعه که همیشه نگاه خوبی به فوتبال نداشت و فوتبالیست‌ها را در دسته افرادی قرار می‌داد که پول بیت‌المال را می‌خورند و کاری برای مردم نمی‌کنند، طرفدار پروپاقرص فوتبال شده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این دسته به طور واضح با فلسفه فوتبال مخالف بود. احتمالا جمله معروف« این همه آدم دنبال یک توپ می‌دوند که چه بشود؟» را شنیده‌اید. حالا همین افراد در مورد تاکتیک‌های روز فوتبال هم حرف می‌زنند.
از آن سو، برخی دیگر که تمام زندگی‌شان فوتبال بود و حتی آمار بازی‌ها لیگ‌های نه چندان معتبر اروپایی را هم داشتند، به جام جهانی و تیم ملی، بی‌تفاوت شدند و بخشی از آنها حتی تیم رقیب را تشویق کردند.
این دسته از مردم، در بدترین شرایط زندگی‌شان هم حاضر نبودند بازی ایران در جام جهانی را از دست بدهند اما این کار را کردند. همان‌هایی که در جام جهانی گذشته، وقتی کریم انصاری‌فرد از روی نقطه پنالتی دروازه پرتغال را باز کرد، آنقدر پریدند که سرشان به آسمان خورد.
این وضعیت نشانه خوبی نیست. معمولا بیماری‌ها علائمی دارند که پزشکان با دیدن آنها، به بیماران می‌گویند که به خاطر دردی که در یک نقطه از بدن داری، به احتمال زیاد دچار فلان بیماری شده‌ای و یا خدای نکرده با سرطان دسته و پنجه نرم می‌کنی.
الان هم این دو دستگی و البته بی‌تفاوتی نشان می‌دهد، جامعه ایران با یک بیماری مهلک روبرو شده است. متاسفانه آنهایی که باید فکری به حال درمان این بیماری کنند، فعلا در موقعیت کُری خوانی قرار گرفته‌اند و فکر می‌کنند با تقویت یک طرف این داستان، مسئله حل می‌شود.
آنها با خود می‌اندیشند که با کارهایی مثل پخش مستقیم فوتبال در یک ورزشگاه و نشستن چند مرد و زن کنار هم مسئله حل می‌شود یا اگر استقبالی از تیم ملی صورت بگیرد دیگر خبری از شکاف ایجاد شده نیست.
همین رفتار خود نشانه شکافی بزرگ است. چون مسئولان می‌خواهند با این تصمیمات، طرف مقابل را بی‌رمق نشان دهند و بگویند دیدید که ما بیشتریم.
یادمان نرفته است که فوتبال و بازی‌های ملی، در بدترین شرایط اقتصادی و معیشتی هم عامل وحدت مردم بود و در لحظاتی باعث می‌شد مردم، به معنای واقعی همه مردم، دردها و مشکلات خود را فراموش کنند و فوتبال ببیند.
البته این شیوه درمان بیماری‌ها، یک عادت همیشگی در ایران است. صورت مسئله پاک می‌شود و تمام. به جای اینکه فکر رسیدن به جواب باشیم، سوال را پاک می‌کنیم. اما چه بخواهیم و چه نخواهیم، بخشی از مردم از باخت تیم ملی خوشحال شدند و باید به دنبال چرایی این خوشحالی باشیم؟
چرا آنهایی که از ماه‌ها قبل حتی زمان و مکان دیدن بازی ایران و آمریکا را هم مشخص کرده بودند تا با جمع دوستان و آشنایان آن را ببیند حالا در این موقعیت قرار گرفتند؟
پیدا نکردن این پاسخ‌ها و حرف نزدن در مورد آنها، تنها باعث می‌شود دره پیش رو هر روز عمیق تر از گذشته شود.
معلوم نیست چرا مسئولان کشور از جواب آزمایش‌ها می‌ترسند. دوست ندارند باور کنند که جامعه دچار بیماری‌های مختلف است. آنقدر به علائم بی‌توجه هستند که ناگهان بیماری از جایی سر در می‌آورد که فکرش را هم نمی‌کنند.
وقت خوبی است به دانشگاه‌ها بروید و این سوال را که چرا برخی از مردم از باخت تیم ملی خوشحال شدند را در کفه بحث و گفت‌وگو بگذارید تا به نتایجی برسید که شاید بتواند اختلاف‌ها را کمتر کند.
به نظر می‌رسد الان وقت خوبی برای کری خوانی نیست.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: تیم ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۰۹۰۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتشار گزارش مکتوب از وضعیت حقوق بشر در ایران
به گزارش خبرنگار مهر، کاظم غریب آبادی، در مراسم رونمایی از کتب نقض حقوق بشر در دو کشور کانادا و سوئد، اظهار داشت: بحث حقوق بشر موضوع مهمی است و دارای ۲ بعد در کشور ما است، یک بُعد حمایت و ارتقای حقوق بشر در داخل کشور است و یک بعد دیگر هم این است که از آنجایی که ما کشوری هستیم که در آماج اتهامات و حملات حقوق بشری از سوی برخی کشورها که ادعای حقوق بشری دارند، قرار داریم؛ از این رو وظیفه داریم وضعیت حقوق بشر را در این کشورها رصد کنیم و ببینیم آیا واقعاً این کشورها صلاحیت صحبت کردن در حوزه حقوق بشر و گزارش تولید کردن و یا اقدامات سیاسی انجام دادن، هستند یا خیر.
وی ادامه داد: از تحولات اکتبر سال گذشته در نوار غزه و جنایات رژیم صهیونیستی، به نظر می رسد رویکرد جامعه بین‌المللی و خود ما نسبت به حقوق بشر باید تغییر کند.
غریب آبادی افزود: ما برای اولین بار به صورت مکتوب تصمیم گرفتیم گزارش سالانه وضعیت حقوق بشر در ایران را تدوین و منتشر کنیم و این گزارش را در نیمه اول امسال به افکار عمومی عرضه می‌کنیم.
دبیر ستاد حقوق بشر بیان کرد: یکی از کارهایی که ما در ستاد حقوق بشر انجام می دهیم، رصد وضعیت حقوق بشر در بعضی از کشورها است که گاهی اوقات از طریق رسانه‌ها انجام می‌شود که ممکن است بگویند نگاه ژورنالیستی است، ما آمدیم از گزارشات سازمان های حقوق بشری استفاده کردیم و این گزارشات را مبنا قرار دادیم و از هیچ رسانه‌ای استفاده نکرده ایم.
غریب آبادی افزود: رویکرد ما در حقوق بشر تدافعی نیست اما رویکرد فعالانه و تهاجمی داریم و برای این رویکردها برنامه‌ریزی می کنیم و به زودی ظرف یک ماه آینده رویکرد تهاجمی در حقوق بشر را نهایی می کنیم که مبنای دستگاه ها در داخل و خارج کشور خواهد بود.
وی ادامه داد: این سیاست ابعاد مختلفی دارد قبلاً هم رویکرد تهاجمی داشتیم اما خیلی فعال نبود که امیدواریم تا یک ماه دیگر این رویکرد ابلاغ شود تا پررنگ تر رویکرد تهاجمی پیگیری شود.
غریب آبادی ادامه داد: کتاب هایی از کانادا و سوئد که به عنوان اولین مجموعه منتشر شد، کانادا کشوری است که خود گرفتار نقض حقوق بشر است و حداقل کاری که جمهوری اسلامی می‌تواند بکند این است که کانادا را که مدعی حقوق بشر است را به مردم بشناساند و بگوید که کشوری که خود مدعی حقوق بشر است گرفتار نقص حقوق بشر است. همچنین آنها نگران حقوق بشر نیستند و متاسفانه حقوق بشر تبدیل به یک پدیده سیاسی شده است.
دبیر ستاد حقوث بشر خاطر نشان کرد: اگر حقوق بشر وجود دارد، معاهدات و سازمان حقوق بشری وجود دارد، چرا ما شاهد جنایات حقوق بشری در غزه هستیم و هیچکدام از این سازوکارها موثر نمی‌شود و یک قطعنامه محکومیت جنایات حقوق بشری تصویب نمی‌شود.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند